Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία αυτοάνοση διαταραχή. Λέγοντας αυτοάνοση διαταραχή εννοούμε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα δικά του κύτταρα νομίζοντας πως είναι ξένα. Με αυτό τον τρόπο που καταστρέφει τους ιστούς. Είναι νόσος του ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού συστήματος) το οποίο αποτελείται από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Η μυελίνη είναι ένα προστατευτικό περίβλημα των νευρικών ινών το οποίο στη σκλήρυνση κατά πλάκας καταστρέφεται. Οταν καταστραφεί η μυελίνη δημιουργείται πρόβλημα στη μετάδοση των μηνυμάτων διότι χωρίς μυελίνη δεν μπορούν να μεταδοθούν σωστά τα ηλεκτρικά σήματα από τον εγκέφαλο προς το σώμα.

Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι:

  • Αδυναμία στα άκρα
  • Διαταραχή στην ισορροπία και στο συντονισμό κινήσεων
  • Κόπωση
  • Διαταραχή συγκέντρωσης, απώλεια μνήμης, απώλεια προσοχής
  • Διαταραχή στην όραση (συνήθως από το ένα μάτι)
  • Διαταραχή στην άρθρωση του λόγου
  • Σεξουαλικές διαταραχές (ανικανότητα, μειωμένη διέγερση, απώλεια αίσθησης)
  • Ευαισθησία στη μέση
  • Κατάθλιψη

Οι στόχοι της φυσικοθεραπείας στη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η βελτίωση της ισορροπίας, αύξηση της αντοχής, μείωση του κινδύνου πτώσεων, διατήρηση κανονικού τόνου, συμμετοχή σε ήπιες αθλητικές δραστηριότητες, μείωση πόνου και δυσκαμψίας.

Στον ασθενή συνιστάται κάθε μορφή ήπιας άσκησης, διατάσεις και ασκήσεις ισορροπίας – βάδισης. Η διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης του ασθενή και της καλής ψυχολογίας παίζει πρωταρχικό ρόλο στη θεραπεία. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι θανατηφόρος ασθένεια.